Postępowanie układowe ST3 Offshore zbliża się do bardzo istotnego momentu.
Na dzień 8.10.2019 r. został bowiem wyznaczony termin rozprawy Sądu restrukturyzacyjnego, który ma zadecydować o ewentualnym zatwierdzeniu układu, który został przyjęty przez wierzycieli w 11.06.2019 r.
Brałem udział w ostatnią środę w branżowym spotkaniu w czasie rejsu po Odrze i udało mi się zrobić takie oto aktualne zdjęcie zakładu:
Jeszcze w sierpniu pisałem stanowczo o praktycznie braku szans zarówno na faktyczną realizację układu, jak i na jego zatwierdzeniu przez Sąd.
Dla przypomnienia możesz zresztą zerknąć:
ST3 Offshore – praktycznie brak szans na realizację przyjętego układu
Trzeba jednak obiektywnie przyznać, że ostatnie dni to zdecydowany zwrot w dotychczasowym przebiegu sprawy.
Okazuje się bowiem, że według ostatnich deklaracji spółka ST3 nie tylko spłaciła bieżącego zadłużenie (ponad 5.200.000 zł), ale i przygotowała podobno kwotę 40.000.000 zł na zabezpieczenie realizacji układu z 400 wierzycielami (przyjętego w dniu 11.06.2019 r.).
Według większości wierzycieli, daje to nadzieję (owe światełko w tunelu), że Sąd restrukturyzacyjny jednak nie będzie związany domniemaniem prawnym o braku możliwości realizacji układu (z powodu niespłacania bieżących zobowiązań przez ST3 Offshore), lecz poważnie zastanowi się nad tym, czy nie dać dłużnikowi szansy na spłatę zobowiązań.
Jest jednak podstawowy problem, no przynajmniej dwa problemy.
Po pierwsze, jak to możliwe, że podmiot, który jeszcze 3 tygodnie temu ponownie zalegał z wypłatą sierpniowych wynagrodzeń swoim pracownikom, w przeciągu paru dni zgromadził niemal ponad 45.000.000 zł?
Okazuje się, że zaciągnięte zostały dodatkowe pożyczki od większościowego udziałowca (MS TFI), a sygnalizowana przez uprzedni zarząd ST3 Offshore wola dofinansowania spółki przez podmiot zewnętrzny (Agencję Rozwoju Przemysłu SA) zaczęła być w praktyce realizowana.
To właśnie Agencja Rozwoju Przemysłu SA przeznaczyła kwotę 40.000.000 zł na bieżące potrzeby (w tym spłatę zadłużenia objętych układem) i to Agencja ma podobno plan na przejęcie i uzdrowienie spółki ST3 Offshore.
Czyli „słowo ciałem się stało” – jak to powiedział mi ostatnio prezes jednej zaprzyjaźnionych firm oczekujących na spłatę swojej wierzytelności.
Kłopot tylko w tym, że pieniądze uiszczane przez Agencję nie są środkami ST3 Offshore.
I nadal nie jest pewne, czy w ogóle ST3 Offshore będzie miało do nich skuteczny dostęp.
Po drugie, trzeba pamiętać, że spłata bieżących długów oraz zabezpieczenie płatności zadłużenia 400 wierzycieli (najszybciej w grudniu 2019 r.) to w tej sprawie nie wszystko. Spółka ponosi wysokie, stałe miesięczne koszty funkcjonowania, przynajmniej 4.000.000 zł. A tymczasem, nadal brakuje – jak się wydaje – kontraktów i środków wystarczających na pokrycie tych kosztów. Od października do grudnia 2019 r. to razem min. 12.000.000 zł. Pozostają również zobowiązania zaciągnięte na spłatę bieżących potrzeb (łącznie już ponad 25.000.000 zł), które trzeba będzie również kiedyś spłacić.
Prawnikowi przychodzi od razu na myśl pytanie – a co będzie, gdy postanowienie o zatwierdzeniu układu zostanie zaskarżone? Procedura przedłuży się prawdopodobnie o kolejne parę miesięcy. Czy Agencja nadal będzie miała gest przejęcia lub utrzymania ST3 Offshore przez kolejny okres? I to aż do czasu uprawomocnienia się postanowienia o zatwierdzeniu układu?
Jedni powiedzą, że skoro Agencja powiedziała A, to musi powiedzieć B. Zwłaszcza, że zapewne istnieje nadal plan wykorzystania ST3 Offshore jako przedsiębiorstwa produkcyjnego w przyszłej strategii budowy polskich morskich farm wiatrowych (choć przypomnę, że to jednak pieśń odległej przyszłości, co najmniej 2023-25 roku).
Drudzy powiedzą, że szkoda środków finansowych na dalsze utrzymywanie kroplówki dla podmiotu, którego przyszłość jest po prostu niepewna.
Ja nie wiem…
Po trzecie, choć nieco mniej istotne z punktu widzenia wierzycieli, nie muszę chyba przypominać, że Agencja Rozwoju Przemysłu to spółka Skarbu Państwa, wydająca środki finansowe pochodzące bezpośrednio lub pośrednio z naszych podatków.
Pojawiają się zatem tutaj na wstępie wątpliwości natury ogólnej – no bo, czy Ty chciałbyś, aby Twoje pieniądze były inwestowane w zakład o co najmniej niepewnej przyszłości, np. tak jak w śląskie kopalnie węgla?
Dodatkowo, nie można przejść do porządku dziennego także nad pytaniem natury materialno-prawnej, a mianowicie: czy taka forma pomocy nie będzie jednak niedozwoloną pomocą publiczną, którą unijni komisarze potrafią zakwestionować… Przydałby się jakiś przekonujący test prywatnego inwestora 🙂
Po czwarte i również istotne, trzeba pamiętać, że spłata zadłużenia nie spowoduje automatycznego uzdrowienia dłużnika, zwłaszcza w rozumieniu organizacyjnym i biznesowym.
Prawdą jest, że po zakończeniu postępowania układowego spółka w swojej nazwie (firmie) pozbędzie się określenia „w restrukturyzacji” 🙂
Nie jest jednak wielką tajemnicą, że szczeciński zakład w branży offshorowej jest obecnie na marginesie światowych zamówień. Jest mało prawdopodobne, że po skutecznym dofinansowaniu (czy nawet zmianie właściciela), sam fakt wyjścia z zagrożenia upadłością pozwoli na pewne i stabilne wolnorynkowe funkcjonowanie. Mam w tej sprawie poważne wątpliwości. Tym bardziej, że spółka musi kontynuować utrzymywanie poziomu wysokiego zatrudnienia do 2021 roku (z uwagi na potrzebę zapewnienia tzw. trwałości projektu finansowanego ze środków UE).
Powiem szczerze, że mam mieszane uczucia.
Widać tutaj pośpiech i działanie na ostatnią chwilę (sygnały o możliwym dofinansowaniu przez Agencję były przecież już wskazywane w marcu 2019 r.), ale wydaje się, że woli politycznej na uregulowanie sytuacji dłużnika odmówić w tym momencie nie można.
W każdym razie, na tym etapie, jestem ciekawy przede wszystkim, jaką decyzję podejmie Sąd restrukturyzacyjny 8.10.2019 r.
Czy wyda od razu postanowienie merytoryczne?
Czy rozprawa z jakichś względów (np. formalnych) zostanie odroczona?
A następnie (zwłaszcza w kontekście wyborów 13.10.2019 r. i ich ewentualnych wyników) niezmiernie interesuje mnie dalsza postawa Agencji Rozwoju Przemysłu?
Czy po A, powie B i będzie konsekwentna w swoim planie dofinansowania lub przejęcia ST3 Offshore, tak aby spółka miała możliwość skutecznego funkcjonowania w trudnych wolnorynkowych warunkach?
Zobaczymy…
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }