Właśnie wróciłem z pierwszej po wyborach dużej konferencji branżowej pt. „Offshore Wind Poland”, która została zorganizowana w dniach 21-22.11.2023 r. w Warszawie przez Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej.
W dwudniowych panelach, debatach i spotkaniach B2B wzięło udział 500 osób, reprezentantów wszystkich kluczowych graczy sektora Morskiej Energetyki Wiatrowej (MEW).
To był bardzo intensywny, ale i efektywny czas.
Żałowałem jedynie, że – zwłaszcza drugiego dnia – nie można było wziąć udział w większej ilości paneli dyskusyjnych (odbywało się po 5 jednocześnie, a każdy z nich ciekawy i wartościowy).
No, ale w kuluarach też można było rozmawiać.
Nadszedł zatem czas na krótkie przemyślenia.
Zmiana władzy
W czasie konferencji (pierwszego dnia) nie zabrakło udziału polityków. Głównie – przedstawicieli partii tworzących większość parlamentarną.
Na pewno dość licznej reprezentacji z ul. Wiejskiej sprzyjało bliskie położenie konferencji i możliwość udziału w niektórych panelach choćby pomiędzy głosowaniami w komisjach sejmowych.
Wrażenie miałem jednak takie, że większość z parlamentarzystów nie jest chyba jeszcze zbyt dobrze merytorycznie przygotowana do walki z branżowymi problemami. Świadczyły o tym niektóre wypowiedzi, nie do końca pasujące do tematu lub zadanego pytania.
Ale, nie stawiam tutaj zarzutu.
Nie zakładam, że polityk powinien być ekspertem w każdej dziedzinie. Wolałbym wręcz, żeby zajmował się bezpośrednio tym, na czym po prostu się zna. Ewentualnie, jeżeli się nie zna wystarczająco, to żeby starał się otaczać ludźmi, którzy mogą go merytorycznie wesprzeć.
I – w tym duchu – konferencja na pewno była ważnym wydarzeniem. Również dla poznania szeregu uwag i sugestii, a także podniesienia wiedzy o MEW – jako ważnego instrumentu dekarbonizacji i istotnego OZE.
Mogę też jednoznacznie potwierdzić, że pomimo braku odpowiedniego zapisu w umowie koalicyjnej (między KO-Polską2050-PSL-Lewicą) rozwój offshore wind jest po prostu dla przyszłej władzy koniecznością. Nie ma od niej odwrotu.
I wszyscy obecni w czasie konferencji politycy zgodnie to potwierdzali.
Osobiście mam również nadzieję, że w przypadku zbliżających się często niezbędnych, zmian w personelu szeregu spółek Skarbu Państwa lub istniejących ministerstwach, podstawowym kryterium będzie merytoryka, a nie sam fakt powołania przez przeciwników politycznych.
Strategia rozwoju energetyki
Wydaje się, że polskie społeczeństwo nadal nie dostrzega zbliżającej się przemysłowej rewolucji. Obrazowo można to porównać do przeniesienie kopalń i elektrowni z południa kraju, na północ, czyli oba Pomorza.
A wyzwań, zwłaszcza pod adresem rządzącym jest tutaj mnóstwo.
Na pierwszy plan wysuwa się na pewno potrzeba opracowania rzetelnej, długoterminowej strategii rozwoju energetycznego państwa. Uwzględniającej rozsądne czasowo i kosztowo, ale przy tym jak najszybsze odejście od paliw kopalnych na rzecz odnawialnych źródeł energii (z uwzględnieniem energii atomowej).
Rola MEW, i to nie tylko z uwagi na potencjał wytwórczy, jest tutaj podstawowa.
A dla realizacji takiej strategii, potrzebne są m.in.:
- budowa infrastruktury (terminali instalacyjnych, portów serwisowych, lądowych sieci przesyłowych, systemu magazynów energii);
- aktywizacja polskich przedsiębiorców na terenie całego kraju (systemowo, w tym – opracowanie finansowych i gwarancyjnych zachęt do podjęcia ryzyka i inwestowania w kompetencje, rozwój i doświadczenie w tej branży);
- dobre zdefiniowanie polskich specjalizacji i wspieranie polskich przedsiębiorców na rynkach zagranicznych (choćby przez zapewnienie instrumentów promocji i dotarcia do potencjalnych klientów);
- rozważne zaplanowanie kryteriów przyszłych aukcji (umożliwiające kontynuację prac na projektach I fazy, jak i dobre zaplanowanie II fazy, a następnie III);
- dobra kampania wizerunkowa wyjaśniająca społeczeństwu zachodzące zmiany w energetyce, ich potrzebę i konsekwencje;
- wsparcie rynków pracy, nie tylko lokalnych (ze współpracy z samorządami); dla zaspokojenia rosnących potrzeb branży (nadal mowa o ok. 70.000 nowych miejsc pracy przy samej MEW) potrzebna jest też mądra polityka imigracyjna; co ciekawe to właśnie brak pracowników jest w ocenie większości przedsiębiorców podstawowym ryzykiem i barierą rozwoju tego sektora.
Deregulacja i przyspieszenie tzw. permitting’u
Wystarczy przypomnieć akcentowane przez Komisję Europejską przyspieszenia procesów administracyjnych (i znaczne skrócenie czasu oczekiwania na pozwolenie na budowę).
Nie jest tajemnicą, że aktualnie inwestor musi mierzyć się w Polsce z 11 organami decyzyjnymi w 23 postępowaniach (z 40 opiniami i uzgodnieniami w tle);
Trzeba dalej upraszczać procedury. Pojawia się tutaj coraz śmielej postulat tzw. jednego okienka (na wzór duński).
Z drugiej strony potrzebujemy dobrze wykwalifikowanej i sprawnej kadry administracyjnej. Odpornej na zmiany polityczne (co przemyślania długookresowa strategia energetyczna powinna zapewnić).
Udział zachodnich koncernów w budowie polskiego offshore wind’u
Ogromną szansą dla polskiego łańcucha dostaw jest wyraźna zmiana w polityce gospodarczej UE. Po światowych wahaniach gospodarki w ostatnich latach i niepewnych perspektywach dalszego bazowania na produkcji z Dalekiego Wschodu, Komisja Europejska zdecydowanie popiera budowanie i rozwój europejskich zakładów produkcyjnych i usługowych.
I to jest na pewno dobra wiadomość dla polskich przedsiębiorców.
Dodatkowo, ze strony zachodnich koncernów widać ponownie duże zainteresowanie partnerstwami w realizacji projektów MEW II fazy.
Niemniej – i to również zadanie dla nowego rządu – potrzebne jest dobre określenie kryteriów przyszłych aukcji, które być może nie powinny sprowadzać się jedynie do ceny.
Ciekawym postulatem jest też zobowiązywanie zagranicznych inwestorów w umowach z polskimi deweloperami (nie w trybie administracyjnym, a cywilnoprawnym) do korzystania z funkcjonujących na rynku offshore wind polskich produktów (towarów i usług). A dodatkowo – mocniejsze zachęcanie (w ramach prowadzonych negocjacji i wyboru partnera) do równoległych inwestycji w Polsce (taki swoisty „offset”), czy w to przemysł, czy to edukację, czy to sport, kulturę lub naukę.
Oczywiście mowa jest o miękkich formach oddziaływania, z poszanowaniem wspólnotowych zasad swobodnego przepływu usług, kapitału i pracowników.
***
Cóż, tematów sporo. Dużo konstruktywnych rozmów i już zacieram ręce na samą myśl o kolejnych odcinkach podcastu www.polishoffshorewind.pl, na który oczywiście serdecznie Ciebie zapraszam!
A wracając do pytania w tytule, jestem przekonany, że zmiana władzy daje dużą szansę na korzystny wiatr w żagle MEW. Myślę, że niedługo z wymagającego halsowania pod wiatr, mamy szanse na zmianę kursu i znaczne przyspieszenie.
Pozdrawiam serdecznie!
Patryk Zbroja
adwokat
***
Skuteczna sprzedaż przedsiębiorstwa ST3 Offshore – i co dalej z upadłością?
Nie każdy pamięta, ale upadłość ST3 Offshore została ogłoszona 31.03.2020 r., poprzedzona była dwuletnim, nieskutecznym postępowaniem restrukturyzacyjnym, w czasie którego przepalano szereg publicznych środków na reanimację upadającego już wtedy przedsiębiorstwa.
Po 6 przetargach i trwającym niemal 3 lata postępowaniu upadłościowym, w dniu 20.03.2023 r. doszło do aukcji, na której przedsiębiorstwo ostatecznie nabyła RPGZ XXVIII sp. z o.o., spółka powiązana kapitałowo z duńskim koncernem Vestas [Czytaj dalej…]
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }