Od 2 maja 2020 r. mierzymy się z kolejnym Rozporządzeniem i nowym stanem prawnym.
Najważniejsze przepisy dotyczące jachtingu weszły w życie w poniedziałek 4 maja 2020 r.
Odczucia amatorów żeglarstwa, czy też szeroko pojmowanego jachtingu, podobnie jak po 20 kwietnia 2020 r. są skrajne: od euforii po duży sceptycyzm.
Problem w tym, że wprowadzane na szybko regulacje, dotyczące możliwości uprawiania jachtingu, są nadal nieprecyzyjne i niespójne.
Trzeba jedynie przyznać, że tym razem autorzy Rozporządzenia zauważyli jachting jako sposób spędzania wolnego czasu i przedmiot potencjalnego zainteresowania prawnego 😉
TUTAJ >>> możesz obejrzeć i posłuchać mojego wstępnego komentarza w tej sprawie (nagranie ma około 10 minut).
W skrócie – w zasadzie mamy 2 przepisy, które dotyczą nas bezpośrednio:
§ 8 ust. 1 pkt 2 lit. b tiret 4 Rozporządzenia,
który wyłącza ogólny zakaz prowadzenia działalności m.in. wobec:
„działalności sportowej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w grupie 93.1) i rekreacyjnej w zakresie transportu rekreacyjnego oraz wypożyczania sprzętu rekreacyjnego stanowiącego integralną część obiektu rekreacyjnego (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w podklasie 93.29.Z), prowadzonej przy wykorzystaniu infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów wodnych i motorowodnych lub rekreacji, przy czym z jednego sprzętu (w tym kajaka, łódki, rowerka wodnego, motorówki, skutera wodnego) mogą korzystać w tym samym czasie nie więcej niż 2 osoby, z wyłączeniem osób zamieszkujących lub gospodarujących wspólnie„.
§ 18 ust. 2 pkt 10 Rozporządzenia,
który wyłącza nakaz zakrywania ust i nosa m.in. w przypadku:
„sędziego, trenera oraz osoby uprawiającej sport na terenie obiektów, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2” (czyli m.in. ww. infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów wodnych i motorowodnych lub rekreacji).
Z punktu widzenia jachtingu (choć nie dotyczą jego wprost) ważne są nadal następujące przepisy:
§ 7 ust. 1 pkt 1 lit. j i § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia,
które ustanawiają całkowity zakaz prowadzenia (przez przedsiębiorców oraz przez inne podmioty) działalności:
– usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.04.Z),
– związanej ze sportem, rozrywkowej i rekreacyjnej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0), w szczególności polegającej na prowadzeniu miejsc spotkań, klubów, w tym klubów tanecznych i klubów nocnych oraz basenów, siłowni, klubów fitness, sal zabaw i parków rozrywki;
§ 8 ust. 2 pkt 1 i 2 Rozporządzenia,
który ustanawia obowiązki podmiotów uprawnionych do udostępnienia obiektu oraz osób korzystających z obiektu lub sprzętu.
§ 14 ust. 1 i 2 Rozporządzenia,
który nadal zakazuje: organizowania zgromadzeń oraz imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju, z wyłączeniem spotkań danej osoby z jej osobami najbliższymi, oraz wyłącza te ograniczenia do spotkań i zebrań związanych z wykonywaniem czynności zawodowych lub zadań służbowych, lub pozarolniczej działalności gospodarczej, lub prowadzeniem działalności rolniczej lub prac w gospodarstwie rolnym.
Niestety taka treść przepisów wprowadza nadal sporo wątpliwości oraz daje pole do różnych interpretacji.
Co z działalnością klubów żeglarskich, marin i przystani jachtowych?
Czy w przystaniach jachtowych można korzystać z prysznicy i toalet?
Jak wygląda działalność firm czarterowych?
Czy można swobodnie korzystać z czarterów?
Na jakich jednostkach można żeglować?
Jakie są ograniczenia co do ilości osób na pokładzie?
Czy możliwe są treningi i szkolenia?
Jak wygląda aktualnie obowiązek zakrywania ust i nosa na lądzie i na wodzie?
Na te i inne pytania starałem się udzielić odpowiedzi w nowym 30-stronicowym eBooku (.pdf) pt.:
Uprawianie jachtingu w czasie epidemii – stan prawny na 4 maja 2020 r.
Zapraszam do lektury!
Stan prawny w tym temacie będzie aktualny aż do kolejnego Rozporządzenia.
Pytanie, kiedy zostanie opublikowane?
Wydaje się, że duże znaczenie ma tutaj kalendarz polityczny. Zobaczymy…
{ 6 komentarze… przeczytaj je poniżej albo dodaj swój }
Muszę przyznać, że wykonał Pan kawał świetnej roboty. I domyślam się, że odczuwał Pan intelektualny ból robiąc analizę tego rozporządzenia. Stopień sprzeczności i niedorzeczności w wytworach obecnej władzy jest dotąd niespotykany.
Gdybyśmy nie żyli w państwie, w którym od uznaniowości urzędnika zależy, czy stwierdzi że czyjeś, zgodne z prawem działanie było właściwe, czy miało na celu ominięcie innego prawa, wadliwość tego rozporządzenia nie byłaby aż tak szkodliwa społecznie.
Dziękuję za komentarz. Muszę przyznać, że ból odczuwam za każdym razem jak sięgam do każdego kolejnego Rozporządzenia w ostatnim czasie… 🙁 Na pewno zasługujemy na lepsze prawo i lepiej przygotowany proces jego uchwalania…
Dzień Dobry,
Zauważam, że szereg osób nie rozumie w jakim przypadku obowiązuje przepis, który ogranicza do dwu osób korzystanie ze sprzętu pływającego, a w jakim nie.
Nic dziwnego, nasz gramatycznie problematyczny prawodawca posłużył się bowiem konstrukcją typu „ograniczenie wyjątku od zakazu”… Czy jakoś tak.
Spróbuję przeczytać ten przepis, mam nadzieję, że ze zrozumieniem..
Otóż – w wyniku przecyzyjnego posługiwania się w zapisach rozporządzenia kategoriami PKD (cytat z rozporządzenia):
„wypożyczania sprzętu rekreacyjnego stanowiącego integralną część obiektu rekreacyjnego (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w podklasie 93.29.Z)”
wiadomo, że ograniczenie do dwu osób korzystanie jednocześnie (znów cytat)
„z jednego sprzętu (w tym kajaka, łódki, rowerka wodnego, motorówki, skutera wodnego)”
dotyczy wyłącznie sprzętu z którego korzystamy w ramach działalności ujętej w PKD w dziale 93.0 w podklasie 93.29.Z. Czyli dotyczy wyłącznie sprzętu wypożyczonego, który stanowi „integralną część obiektów rekreacyjnych”.
Wiem, że to nadal może wydawać się niejasne, ale chyba jasne jest to, że ograniczenie korzystania do dwu osób jednocześnie NIE DOTYCZY sprzętu, z którego korzystamy w ramach działalności ujętej w innych podklasach PKD, niż dział 93.0 podklasa 93.29.Z.
Czyli – na początek – oczywiste jest, że ograniczenie do dwu osób jednocześnie nie dotyczy jachtów własnych oraz użyczonych przez właściciela osobom trzecim…
Jachty „prywatne” i użyczane na zasadach pisanych w Kodeksie Cywilnym mamy „odhaczone”, zatem teraz o szczegółach, które dotyczą jachtów wynajmowanych.
Otóż, zawierając umowę wypożyczenia czy najmu (slangowo – „czarteru”) jachtu, najczęściej się nie orientujemy, w jaki sposób firma/osoba od której bierzemy jacht deklaruje działalność polegającą na wypożyczaniu czy wynajmowaniu…
Dlatego informuję, że „czartery”, zarówno na śródlądziu jak na wodach morskich, niemal bez wyjątku deklarowane ą jako:
– „wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego”, w tym „łodzi wycieczkowych, kajaków, żaglówek”, to jest wg. PKD podklasa 77.21.Z.
Czyli podklasa nie objęta ograniczeniem korzystania do dwu osób jednocześnie.
Ponadto – już tylko na wodach morskich – występuje:
– „działalnośc łodzi wycieczkowych i podobnych jednostek pływających” oraz „wynaem łodzi żeglugi morskiej i przybrzeżnej wraz z załogą w celach rekreacyjnych”, to jest wg. PKD podklasa 50.10.Z .
To też jest podklasa nie objęta ograniczeniem korzystania do dwu osób jednocześnie.
O ile się orientuję lwia większość firm „czarterowych” na śródlądziu deklaruje działalność w nie objętej żadnymi ograniczeniami podklasie 77.21.Z.
Ale znajdą się zapewne nieliczne firmy „czarterowe”, które deklarują w KRS zarówno podklasę 77.21.Z, jak i dział 93.0 a w nim objętą ograniczeniem podklasę 93.29.Z (pomińmy z jakich względów).
Dlatego, z „ostrożności procesowej”, warto – jak sądzę – zapisać w umowie wynajmu jachtu, że najem sprzętu wykonywany jest w ramach działalności w podklasie PKD 77.21.Z.
Można też wprost – zapisać w umowie, że „wynajęty i użytkowany jacht nie stanowi integralnej części obiektu rekreacyjnego (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w podklasie 93.29.Z)”…
Dodatkowo – ponieważ należy liczyć się z nadgorliwością niektórych funkcjonariuszy (policji, UŻŚ, UM, MOSG, etc..) – warto oprócz zapisu w umowie wozi na łódce wydrukowany tekst rozporządzenia.
O tym, by nie przyjmować mandatów w sytuacji, gdy trafimy na szczególnie nierozgarniętego funkcjonariusza – chyba pisać nie trzeba…
Pozdrawiam
Jaromir Rowiński
Ciekawa koncepcja i nieźle argumentowana 🙂 Kłopot w tym, że § 8 ust. 1 pkt 2 lit. b tiret 4 Rozporządzenia, wyłącza ogólny zakaz prowadzenia działalności m.in. wobec:
– działalności sportowej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w grupie 93.1) i rekreacyjnej w zakresie transportu rekreacyjnego oraz wypożyczania sprzętu rekreacyjnego stanowiącego integralną część obiektu rekreacyjnego (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w podklasie 93.29.Z), prowadzonej przy wykorzystaniu infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów wodnych i motorowodnych lub rekreacji (…)”.
W mojej ocenie transport rekreacyjny (ograniczony do „reguły 2 osób”) jest tutaj zatem pojęciem dość szerokim (choć związanym z działalnością sportową i rekreacyjną) i nieograniczonym do „integralnej części obiektu rekreacyjnego”.
To uzupełnienie (co wynika z PKD) jest charakterystyczne jedynie dla wypożyczania sprzętu rekreacyjnego (ujętego w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w podklasie 93.29.Z).
Ale fakt, że treść tego przepisu – mówiąc delikatnie – jest conajmniej zagmatwana i niejasna 🙂
Z wypowiedzi medialnych można zakładać, że autor Rozporządzenia miał na myśli jednak ograniczenia ilościowe osób korzystających ze sprzętu żeglarskiego w ramach działalności i sportowej, i rekreacyjnej. Tyle, że nie wzięto pod uwagę wszystkich możliwych PKD działalności z tym związanych. Choć z drugiej strony, trzeba pamiętać, że o tym, że ktoś prowadzi działalność sportową lub rekreacyjną nie decyduje wpis w PKD, lecz faktyczne jej wykonywanie. I to jest podstawa do wykładni, która może sprzyjać „nadgorliwym funkcjonariuszom”.
Ze swojej strony uważam też, że omawiany zapis dot. ograniczeń ilości osób jest w ogóle wprowadzony w niewłaściwym miejscu. Powinien stanowić wyjątek od zakazu spotkań (§ 14), podobnie jak możliwość uprawiania jachtingu z uwagi na prowadzoną działalność gospodarczą, czy wykonywanie obowiązków zawodowych i służbowych, które również może skutecznie podważać „regułę 2 osób”.
Mandatu na pewno nie warto przyjmować 😉
Pozdrawiam
Kawał dobrej roboty. Sprzeczności w rozporządzeniach obecnie rządzących jest karygodny. Przykład zmuszanie społeczeństwa do noszenia maseczek i robienie furtek, że nie dotyczy to osób mających subiektywne problemy z oddychaniem bez zaświadczeń lekarskich. Póki co mamy powrót do normalności i w pełni sezonu 2020 będziemy się śmiać z tych wiosennych obostrzeń.
Ahoj!
Dzięki za komentarz. Nie jestem jednak takim optymistą, pod koniec roku epidemia może powrócić (w sumie jeszcze nie odeszła i u nas trzyma się przecież na niezłym, choć w miarę stałym poziomie), a obostrzenia to – moim zdaniem – kwestia choćby gry politycznej. Zobaczymy…